اصل 1
امپراتور مظهر کشور و وحدت مردم است. مقام وی از اراده مردم ناشی میگردد که قدرت حاکم را در دست دارند.
اصل2
تاج و تخت امپراتوری مورثی خواهد بود و جانشینی طبق قانون دربار امپراتوری مصوب مجلسین انجام خواهد شد.
اصل3
کلیه اقدامات و احکام امپراتوردر امور دولتی باید با مشورت و تصویب هیات وزیران باشد. بدین ترتیب مسیولت احکام مزبور به عهده هیات وزیران خواهد بود.
اصل4
امپراتورفقط در امور دولتی مصرح در قانون اساسی می تواند اقدام نماید و در موردحکومت، قدرتی ندارد. امپراتور می تواند اجرای امور دولتی مربوط به خود را به موجب قانون به دیگران تفویض نماید.
اصل5
هر گاه مطابق قانون دربار امپراتوری، شورای نیابت امپراتوری تشکیل گردد، جانشین امپراتوراقدامات خود را در امور دولتی به نام امپراتور انجام می دهد. در این صورت قسمت اول اصل چهارم قابل اجرا می باشد.
اصل6
امپراتور، نخستوزیر منتخب مجلسین را منسوب می نماید. رییس قضات دیوان عالی کشور را هیات وزیران معرفی و امپراتور وی را منسوب می کند.
اصل7
امپراتورامور دولتی زیر را از طرف مردم با مشورت و تصویب هیات وزیران انجام خواهدداد: - توشیح و صدور فرمان اجرای اصلاحات قانون اساسی، قوانین و تصویبنامه های هیات وزیران و عهدنامه ها. - دعوت به تشکیل مجلسین. - انحلال مجلس نمایندگان. - اعلام انتخابات عمومی برای تعیین اعضای مجلسین. - تایید نصب و عزل وزیران و سایر مقامات دولتی به ترتیبی که قانون پیش بینی کرده است و نیز تایید اختیارات تام و استوارنامه سفیران و نمایندگان سیاسی کشور. - تایید عفو عمومی و اختصاصی، تخفیف و تعویق مجازات و اعاده حقوق. - اعطای نشانهای افتخار. - تایید اسناد تصویب و سایر مدارک سیاسی به ترتیبی که قانون پیش بینی نموده است. - پذیرش سفیران و نمایندگان سیاسی خارجی. - انجام وظایف تشریفاتی.
اصل8
خاندان امپراتور اجازهدریافت و یا اعطای هیچ گونه مال و هدیه ای را بدون اجازه مجلسین ندارند.
اصل9
به منظور تحقق صلح بین المللی بر اساس عدالت و نظم، مردم ژاپن برای همیشه جنگ را به عنوان وسیله ای برای اعمال حاکمیت یک کشور و نیز تهدید یا استفاده از زور را به عنوان وسیله حلو فصل اختلافات بین المللی مردود می شمارند. برای رسیدن به هدف فوق،نیروهای زمینی، دریایی، هوایی و نیز سایر امکانات بالقوه جنگی هرگز نگهداری نخواهند شد. حق "نگهداشتن کشور در حالت جنگ" به رسمیت شناخته نخواهد شد.
اصل10
شرایط لازم برای کسب تابعیت کشور ژاپن به موجب قانون تعیین می گردد.
اصل11
هیچ کس از حقوق بنیادین خود محروم نخواهد شد. حقوق بنیادین بشر که این قانون اساسی تضمین کرده،به عنوان حقوق غیر قابل تعرض و جادوانه، به نسل حاضر و نسلهای آینده ژاپن اعطا می گردد.
اصل12
آزادیها و حقوقی که قانون اساسی برای مردم تضمین کرده است، با کوشش مستمر مردم حفظ خواهد شد. مردماز هر گونه سو استفاده از این آزادیها و حقوق خودداری خواهند کرد و همواره ازآنها در جهت رفاه عمومی استفاده خواهند نمود.
اصل13
کلیه مردم به عنوان افراد جامعه مورد احترام می باشند. در امرقانونگذاری و سایر امور حکومتی، حق حیات، آزادی و رفاه آنان تا حدی که مخل رفاه عمومی نباشد مورد توجه کامل خواهد بود.
اصل14
کلیه مردم در برابر قانون یکسان بوده و هیچ گونه تبعیضی در روابط سیاسی، اقتصادی یا اجتماعی از حیث نژاد، آیین، جنسیت، موقعیت اجتماعی واصالت وجود نخواهد داشت. اشراف و طبقه اشرافی به رسمیت شناخته نمی شوند. دارا بودن افتخار و مدال و لقب موجب هیچ گونه امتیازی نخواهد بود. اینگونه افتخارات که اعطا شده یا خواهند شد، صرفا در زمان حیات دارندگان آنهااعتبار دارند.
اصل15
مردم حق انتخاب و عزلمقامات دولتی را دارند. این حق غیر قابل انتقال است. مقامات دولتی خدمتگزار همه افراد جامعه می باشند نه گروهی از آنان. حق رای عمومی افرادواجد شرایط در خصوص انتخاب مقامات دولتی تضمین می شود. در کلیه انتخابات،مخفی بودن آرا، غیر قابل تعرض است و رای دهنده به طور علنی یا خصوصیبرای انتخابی که به عمل آورده است، مورد بازخواست قرار نخواهدگرفت.
اصل16
هر کس حق دارد به منظور جبران خسارت یابرکناری مقامات دولتی یا وضع و نسخ و اصلاح قوانین، تصویب نامه ها ومقررات و یا امور دیگر به نحو مسالمت آمیز دادخواهی کند و هیچ کس به سبب این گونه دادخواهی ها مورد رفتار تبعیض آمیز قرار نخواهد گرفت.
اصل17
در صورتی که شخصی از اعمال غیر قانونی ماموراندولتی دچار زیان گردیده باشد، حق دارد به ترتیبی که در قانون پیش بینی شده است برای جبران خسارت خود، علیه دولت یا مئسسات دولتی اقامه دعوی نماید.
اصل18
هیچ شخصی را نمی توان به کاری ملزم و مقیدنمود. کار اجباری جز به عنوان مجازات برای جرم، ممنوع است.
اصل19
آزادی اندیشه و عقیده مصون از تعرض خواهد بود.
اصل20
آزادی مذهب برای همگان تضمین می گردد. به هیچ یک از سازمانهای مذهبی امتیازی از طرف دولت و نیز اجرای اقتدار خاص سیاسی داده نخواهد شد. هیچ کس را نمی توان به شرکت در مراسم، جشنها وانجام اعمال مذهبی مجبور نمود. دولت و نهادهای دولتی از تعلیمات مذهبی و هرگونه فعالیتهای دیگر در این مورد اجتناب خواهند کرد.
اصل21
آزادی اجتماعات و انجمنها و نیز آزادی بیان، مطبوعات و دیگر شیوه های ابراز عقیده تضمین گردیده است. هیچگونه سانسوری اعمال نمی شود و محرمانه بودن راه های برقراری ارتباط مصون از تعرض خواهد بود.
اصل22
هر کس در تغییر اقامتگاه و انتخاب شغل خود تاحدی که با منافع جامعه در تعارض نباشد، آزاد خواهد بود. آزادی افراد درمسافرت به خارج از کشور و تغییر تابعیت خود، از تعرض مصون است.
اصل23
آزادی فعالیتهای علمی و فرهنگی تضمین میگردد.
اصل24
ازدواج فقط بر اساس رضایت متقابل زن وشوهر انجام می گیرد و با همکاری طرفین و رعایت حقوق متساوی زوجین، حفظخواهد شد. در مورد انتخاب همسر، حق مالکیت، ارث، انتخاب محل زندگی، طلاق وسایر مسایل مربوط به ازدواج و خانواده، قوانین لازم بر پایه حفظ حرمت فردی و تساوی اساسی زوجین وضع خواهد شد.
اصل25
همهمردم حق داشتن حداقل مطلوب یک زندگی شایسته و مبتنی بر فرهنگ را دارا میباشند. دولت در تمام مراحل زندگی حداکثر تلاش خود را برای ارتقا و گسترش سطح رفاه و امنیت اجتماعی و بهداشت عمومی به عمل میآورد.
اصل26
همه مردم حق دارند بر حسب استعدادشان ازآموزش یکسان به ترتیبی که قانون پیش بینی نموده، برخوردار گردند. همه مردم موظفند پسران و دختران تحت تکفل خویش را از آموزش متعارف به ترتیب مقرر در قانون بهره مند نمایند. این آموزش اجباری، رایگان خواهدبود.
اصل27
کلیه مردم موظف به کار کردن و دارای حق اشتغال می باشند. ضوابط مربوط به دستمزد، ساعات کار، تعطیلی و سایر شرایط به موجب قانون تعیین می شود. به کار واداشتن افراد خردسال ممنوع است.
اصل28
حق کارگران در نگاهداری اموال و داشتن اتحادیه و تشکیلات کارگری و مذاکره و اقدامات جمعی تضمین می گردد.
اصل29
حق مالکیت و نگاهداری اموال از تعرض مصون است. قانون حقوق مالکیت را مطابق با مصلحت جامعه تبیین می کند. ضبط اموالخصوصی افراد برای مصارف عمومی با پرداخت غرامت عادلانه امکان پذیراست.
اصل30
افراد کشور به پرداخت مالیات به نحوی که قانون معین می کند، موظف می باشند.
اصل31
هیچکس از حق حیات و آزادی محروم نخواهد شد و همچنین هیچ مجازات کیفری دیگریاعمال نمی گردد مگر مطابق آیین و روش مقرر درقانون.
اصل32
هیچ کس از حق مراجعه به دادگاههامحروم نخواهد بود.
اصل33
بدون حکم صادره از سوی یک مقام صلاحیتدار قضایی که در آن جزییات جرم انتسابی ذکر شده باشد، هیی کس را نمیتوان دستگیر نمود مگر در حین ارتکاب جرم.
اصل34
هیچکس را بدون آن که فورا اتهامش به وی اعلام و از امتیاز فوری داشتن وکیل برخوردار گردد، نمی توان دستگیر یا بازداشت کرد. همچنین هیچ کس را نمی توان بدون دلایل کافی بازداشت نمود و بنابر تقاضای هر شخصی این گونه دلایل ومدارک باید فورا در دادگاه علنی با حضور متهم و وکیل وی ارایه گردد.
اصل35
ورود به منازل، تفتیش اوراق و اسناد و توقیف اموال افراد ممنوع است، مگر به موجب اجازه کتبی که متضمن دلایل کافی باشد، به ویژه در آن باید محل تفتیش و اشیای مورد نظر برای توقیف مشخص ومعین شده باشد، به استثنای موارد مندرج در اصل سی و سوم. تفتیش و توقیف در هر مورد باید به موجب اجازه کتبی و جداگانه مقام صلاحیتدار قضایی باشد.
اصل36
اعمال شکنجه توسط مامورین دولتی ومجازاتهای بیرحمانه مطلقا ممنوع است.
اصل37
درتمامی دعاوی کیفری، متهم از حق محاکمه سریع و علنی به وسیله یک دادگاه بیطرف برخوردار خواهد بود. متهم فرصت کافی جهت تحقیق از شهود را خواهد داشت و حق دارد با هزینه دولت و طی مرحله اجباری رسیدگی، شهودی را به دادگاه فراخواند. در تمامی موارد، متهم از کمک وکیل مدافع صلاحیتدار برخوردار است. درصورتی که خودش نتواند وکیل انتخاب نماید، تعیین وکیل از سوی دولت برای کمک به او صورت می گیرد.
اصل38
هیچ کس را به شهادت علیه خود نمی توان مجبور کرد. اعترافاتی که با اجبار، شکنجه، تهدید و یا ثساز توقیف یا بازداشت طولانی به دست آمده باشد، به عنوان دلیل مسموع نیست و پذیرفته نمی شود. هیچ کس را نمی توان تنها به استناد اقرار خودش محکوم ومجازات نمود.
اصل39
هیچ کس را نمی توان از نظر کیفری مسئول عملی دانست که در زمان ارتکاب، قانونی بوده و یا به سبب ارتکاب آن عمل، یک بار محاکمه و تبریه گردیده است و هیچ کس را تحت هیچ عنوان نمی توان برا ی یک جرم دوبار محاکمه و مجازات نمود.
اصل40
در صورتی که شخصی پس از بازداشت وزندانی شدن تبرئه گردد، می تواند برای جبران خسارت علیه دولت به ترتیب مقرر در قانون اقامه دعوی کند.
اصل41
مجلسین بالاترین نهاد قدرتمند مملکتی و تنها مرکز وضع قوانین کشور خواهدبود.
اصل42
مجلسین مرکب از "مجلسین نمایندگان" و "مجلس مشاوران" می باشد.
اصل43
هر دو مجلس متشکل از نمایندگان منتخب مردم خواهند بود. تعداد نمایندگان هر دو مجلس توسط قانون تعیین خواهدشد.
اصل44
شرایط انتخاب اعضای دو مجلس و شرایط انتخاب کنندگان توسط قانون تعیین خواهد شد. در هر صورت هیچ گونه تبعیضی از حیث نژاد، جنس، موقعیت اجتماعی، اصالت خانوادگی، ثروت یا درآمد وجود نخواهدداشت.
اصل45
دوره نمایندگی مجلس نمایندگان چهار سالمی باشد. اما در صورت انحلال مجلس، دوره نمایندگی، پیش از مدت مقرر پایان می یابد.
اصل46
دوره نمایندگی مجلس مشاوران شش سالخواهد بود و انتخابات برای تعیین سقف اعضای آن هر سه سال یک بار انجاممی گردد.
اصل47
قانون، حوزه های انتخاباتی، نحوهرای گیری و سایر امور مربوط به شیوه انتخاب اعضای مجلسین را تعیین خواهدکرد.
اصل48
هیچ کس به طور همزمان نمی تواند عضو هر دومجلس باشد.
اصل49
نمایندگان دو مجلس، مستمری مناسبیرا سالانه از خزانه داری ملی مطابق قانون دریافت می کنند.
اصل50
بجز مواردی که در قانون پیش بینی شده است،نمایندگان مجلسین را نمی توان در هنگامی که پارلمان در حال اجلاس است دستگیر نمود. چنانچه عضوی قبل از گشایش دوره اجلاسیه بازداشت شود بهدرخواست مجلس مربوط، باید در طول دوره اجلاسیه آزادباشد.
اصل51
نمایندگان در خارج از مجلسین مسئول سخنرانیها، بحثها و آرایی که در مجلسین ابراز کرده اند، نخواهند بود.
اصل52
اجلاس عادی مجلسین سالی یک بار تشکیل خواهدشد.
اصل53
هیات وزیران می تواند دستور تشکیل اجلاسیهفوق العاده مجلسین را صادر نماید. در صورتی که حداقل یک چهارم از مجموع نمایندگان هر یک از مجلسین چنین تقاضایی بنمایند، هیات وزیران باید دستورتشکیل اجلاسیه فوق را صادر نماید.
اصل54
در صورتانحلال مجلس نمایندگان، انتخابات عمومی اعضای مجلس مزبور باید در مدت چهلروز از تاریخ انحلال انجام شود و مجلسین ظرف سی روز از تاریخ انتخابات بایدتشکیل جلسه دهند. همزمان با انحلال مجلس نمایندگان، مجلس مشاوران نیزتعطیل می گردد. با وجود این دولت می تواند در موارد اضطراری، مجلس مشاورانرا برای تشکیل جلسه اضطراری دعوت نماید. تصمیمات متخذه در اجلاس مذکور دربند بالا موقتی خواهد بود و در صورتی که مجلس نمایندگان ظرف ده روز ازتاریخ گشایش اجلاس بعدی مجلسین آن را تصویب ننماید، کان لم یکن تلقی خواهد شد.
اصل55
ح
قانون اساسی ژاپن
ارسال شده توسط ادمین در 24 مهر 1393 ساعت 23:23:29